طراحی و آزمودن مدلی از متغیر های کمال گرایی، ناگویی خلقی، راهبرد مقابله ای هیجان-مدار منفی و اضطراب به عنوان پیش آیندهای بی خوابی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، طراحی و آزمودن مدلی از متغیرهای کمال گرایی، ناگویی خلقی، راهبرد مقابله ای هیجان مدار منفی و اضطراب به عنوان پیشایندهای بی خوابی در دانشجویان بود که بر این اساس مدل پیشنهادی طراحی و بر روی یک نمونه 226 نفری از دانشجویان دانشگاه شیراز آزموده شد. مدل پیشنهادی پیشایندهای بی خوابی در مدل سه لایه را در برمی گیرد که از لایه اول تا سوم به ترتیب شامل پیشایندهای دور (کمال گرایی و ناگویی خلقی)، پیشایندهای میانی (راهبرد مقابله ای هیجان مدار منفی) و پیش آیند نزدیک (اضطراب) می باشد. در پژوهش حاضر پرسش نامه ی شدت بی خوابی (isi)، مقیاس کمال گرایی فراست (fmps)، مقیاس ناگویی خلقی تورنتو(tas-20)، مقیاس مقابله با شرایط پر استرس (فرم کوتاه) و مقیاس اضطراب اسپیل برگر(stai) به عنوان ابزار سنجش به کار برده شد. داده های پژوهش از روش های تحلیل رگرسیون چندگانه، تحلیل مسیر و مدل سازی معادلات ساختاری توسط نرم افزار amos ویراست 21 تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی، ناگویی خلقی، راهبرد مقابله ای هیجان مدار منفی و اضطراب قادر به پیش بینی بی خوابی هستند. هم چنین، نتایج حاصل از تحلیل مسیر و مدل یابی نشان داد که راهبرد مقابله ای هیجان مدار منفی و اضطراب تأثیر کمال گرایی و ناگویی خلقی بر بی خوابی را واسطه گری می کنند. در نهایت، شاخص های برازش نیز نشان دادند که مدل پیشنهادی به طور قابل قبولی قادر به برازش دادن داده ها با این مدل است. به طور کلی نتایج نشان می دهند که کمال گرایی و ناگویی خلقی می توانند با تأثیر بر راهبرد مقابله ای هیجان مدار منفی و اضطراب بر بی خوابی افراد تأثیر گذار باشند